Melih Cevdet Anday'ın şiirlerini her zaman dinlerdim ancak hiç kitabını okumamıştım. O yüzden tanışma kitabı olarak Mikado'nun Çöpleri'ni okumaya karar verdim. İyi ki de okudum diyebilirim çünkü çok akıcı ve bir solukta okunabilecek bir kitap. Kitabın ismiyle başlamak istiyorum çünkü dikkatimi çok çekmişti ve merak etmiştim. Mikado, ince ve renkli tahta çubuklarla oynanan bir zeka ve el beceri oyunuymuş. Bu ismini de eski bir Japon Hükümdardan almış. İki perdelik oyundan oluşan kitapta, kadın ve erkek olarak iki karakterimiz var. Bir kış gecesi bir kadın ve çocuğu sokakta kalmıştır, yoldan geçen bir adam onlara yardım etmek için evine alır. Ve sabaha kadar sohbet ederler ama ne sohbet... Aslında oyun boyunca karakterler birbirleriyle sürekli konuşurlar ancak o kadar birbirlerinin umrunda değillerdir ki bu da diyaloglara yansır. İkisi de birbirini dinlemeden kendi dertlerini anlatma peşindedirler. Erkek: Aç mısınız? Kadın: Hayır. Evliyim ben... Erkek: Ben esmer olduğum için acıktım. Kadın: Yanlış anladınız. Başka bir söze başlamıştım ben. Hiç tanışmayan bu iki kişi aslında kendileriyle yüzleşirler kitap boyunca. Hani bazen dertlerimizi, pişmanlıklarımızı yabancı birine anlatmak iyi gelir ya tamda öyle bir havada gerçekleşir bu sohbet. Bu birbirini umursamayan ama konuşma ihtiyacı olan iki kişinin diyalogları şafak sökene dek sürer. Kesinlikle tavsiye ederim.

Mikado’nun ÇöpleriMelih Cevdet Anday · Everest Yayınları · 20211,532 okunma

·

370 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

zeynep