Kimi dizeler hüzün bahçem olurken, kimi dizeler ise dağlarda kaçak çayım ve hiç içmediğim o sigaranın tütünü oluyordu sanki.. hüznün bahçesindeyken solan bütün çiçeklerin bakımını üstlenip başucunda hayranlıkla soluksuz ve sabırla bakabilirdim onlara ama dağların tepesine çıktığımda ise ne kadar seversem seveyim şiirleri beni o kacak çay bahçesi ve tütünün dumanı boğuyordu başkaldıran topraklarda.. Manzara güzel gözükse de tepedeki sisler görüş açımı sınırlıyor ve puanım bu yüzden yediye düşüyordu.. Yazarın başka bir eserinde en güzel dizelerin bahçesinde yeniden buluşmak dileğiyle. Kitaplarınız ve huzurunuz bol olsun arkadaşlar, saygılar...
