Başta söyleyecek hiçbir şey bulamamıştım. Nasıl yorumlayabilirim ki diye düşündükçe fark ettim, bu kitaba dair söylenecek çok şey var. Daha doğrusu öykülerin bende bıraktığı izlere dair...
Her öyküde hayatın acı yanını hatırlıyor insan... Her öyküde bizden, çevremizden birileri konuk oluyor dünyamıza... Karakterler değişiyor, hikâyeler değişiyor belki ama her öykünün sonunda küçük bir hüzün kuşu konuyor kalbe...
Her öyküsünü beğendim diyebilirim ama "Süt Üçlemesi" ayrı bir güzeldi.
