Önce kelimenin etimolojik değerlemesini yapalım. Kötü kelimesi Eski Türkçe olan köti sözcüğünden evrilmiştir. Kaşgarlının "Kıpçak’ça" olduğunu belirttiği ketü sözcüğüyle şayet eşdeğer ise Eski Türkçe ke (geri, arka) edatıyla ilişki kurulabilir. İlk bahsedilmiş ise köti "fena, yaramaz" [Divan-i Lügat-it Türk (1070)]’ü gösterir.
