Hz. Ömer anlatıyor:
"Medine döneminde bir gün Rasulullah (sav)'ı ziyarete gittim. Odasına vardım, üzerinde sade bir elbise, yerde bir hasır, kenarda bir divan ve köşede su kabı vardı. Ağlamaya başladım.
Rasulullah (sav): 'Ömer niçin ağlıyorsun?' deyince ben: ' Ya Rasulallah, haline ağlıyorum, diğer devlet başkalarının debdebeli hayatlarına bakıyorum, bir de sana. Sen devlet başkanısın. Hayatını birazcık iyileştirsen.' dedim.
Rasulallah (sav): 'Ey Hattab'ın oğlu Ömer, istemez misin varsın dünya onların olsun da ahiret bizim olsun.' buyurdu."