"Sevgiye derin bir özlem duyarken, diğer şeyleri daha fazla önemseriz: Başarı, saygınlık, para ve güç. Sahip olduğumuz tüm enerjiyi bunları elde etmek için kullanır, sevmeyi öğrenmek içinse neredeyse hiç çaba harcamayız."
Acaba bu davranışımız, para kazandıran ya da saygınlığımızı artıran şeylerin öğrenilmeye değer sayılmasından, "sadece" ruhumuzu besleyen, ama günümüz ölçülerine göre kazanç sağlamayan sevgi uğruna gereğinden fazla çaba harcamanın bir lüks olarak görülmesinden mi kaynaklanmaktadır?