Gözümden yaşlar akarak okudum. Hele o son sayfası beni derinden yaraladı. Efendime veda bölümü beni silkeleyip daha çok kendime getirdi.
Şöyle yazıyordu bir bölümünde:
Bilal, ey Bilal ne olur söyle
Allah aşkına söyle
Hıçkırarak ağlamak
Seni dindiriyor mu?
Dostun bıraktığı mihraptan
Kamet sesleri nasıl yankılanır artık Bilal?
Sesin hâlâ çıkıyor mu?
Duyuyor musun, Bilal?
Medine sana yar olur mu artık?
Bize yar olur mu?
Efendimize aklınıza gelecek her sorunun cevabini bu güzel eserde bulabilirsiniz. Hadisler, rivayetler ile sanki gül bahçesine açılmıştı okurken ruhum. Sürekli takıldığım noktalarda eseri gözden geçirerek ruhumu tazeleyeceğimi umuyorum.
Bu eser gül kokuyor resmen, okumanızı ve baş ucu kitabı yapmanızı tavsiye ederim.
Yazarın ilmini arttırsın inşaAllah Rabbim..
