~ Çok başarılı buldum. İnce bir kitap ama gayet güzel. Sadece başrol kitap bitmeden ölünce bi garipsedim. Başka bir konuya atladı sandım yazarı. Kalan sayfalar önceki hikayenin devamı gibi durmadı. Ressam öldü. Sonra müzayede gezen insanlar. Resimlerde açık arttırma satırları derken kitabın sonuna geleyim de bi ne olacak diyor insan. Bitirince nereden nereye bu muhteşem bağlantı. İstemsizce kitabın konusu olan, ressamın çizdiği portreden ben de etkilendim görmesem de, betimlemelerle insanın hayal gücünü destekliyor. ️!!! Spoiler vermekten hoşlanmıyorum ama başka türlü de inceleme nasıl yazılır bilemedim. Üstü kapalı bişeler yazayım :) bir ressam bir portre çiziyor ve portre de bir takım gizli güç mü desem manevi boyuttan kaynaklı mı desem neyse işte kötü bir ruhu oluyor. İnsanın gözünün içine bakan bir portre ve kime giderse hayatını altüst ediyor. Etrafından uzaklaştığında da kişi eski haline dönüyor. İşte tam olarak bu portrenin altında yatan hikayeyi ve portreyi çizen ressamın her şeyi fark ettikten sonraki yolculuğunu okuyoruz. > Şimdi gelelim kendimce hayatımda yorumladığım alana :)) Bazı insanlar vardır. Görüşmek istemesek te mecbur olduğumuz evimize misafir ettiğimiz bayram da seyranda karşılaştığımız kişi ya da kişiler. İnsanın hayat enerjisini alan kanını emen :)) tamam daha fazla abartmayayım. Yarım saat muhabbetten bile insanı yaşadığı hayattan soğuturlar ya öyle bir insan havası kattı bana bu eser :) Özetle tavsiye ederim bence çok başarılı bir hikayesi var kitabın…

PortreNikolay Gogol · Remzi Kitabevi · 20191,201 okunma

·

231 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

tnur