Tenha bir aleve dönüştürdüm yüreğimi bir anda
tutuşturmak istedim beni böyle umarsız
bırakıp gittiğin bu zalim şehri
yakamadım; gözlerin dikildi karşıma bir caddenin tam ortasında
yorgun ve güzel bakıyordu gözlerime, ıslak ve kırgın
en nazenin türleri açmıştı papatyaların
hatıralarınla virandı içim; kuşlar kanatıyordu gönlümü