Ne kadar uğraşsak da yeterince empati kuramayacağımız bir durum sanırım..
Annenin, babanın, ailenin ama belki en çok da engelli bireyin durumu can yakıcı.
Tek bir şans olan yaşamlarını böyle geçirmeleri adaletsizliğe olan öfkemi arttırıyor.
Ve anne babanın da bunu sürekli sorguladıkları düşüncesi..
Sayfa 62deki alıntı durumu ne de güzel özetlemiş aslında, 'Bir gülümseyişinin anısını saklamak bile çok zor.'
Keşke hiç olmasa, hiç yaşanmasa..
Ama ne yazık ki hayatta bu da var.
İnceleme için ellerine sağlık..🌸