"Aslında hiçbir sorunum yok... Ama niye bilmiyorum, kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Mutlu olmak için her şeye sahibim... Ama mutlu değilim."
Bir süre sonra bütün bu insanların iki ortak noktası olduğu anlaşılmıştı. Hepsi de dünya üzerindeki gelişmeleri düzenli olarak takip ediyor, böylece her gün başka insanların açlık, yoksulluk ve savaş içinde geçen hayatlarına dair ayrıntılar öğreniyordu. Ve yine hepsi güçlü bir empati duygusu aşılanarak yetiştirilmişti. Kendilerinden çok daha zengin olan Arap Körfezi ülkelerinde böylesi bir depresyon salgınının görülmemesi ise hiçbirini rahatlatmaya yetmiyordu.
Sayfa 25Kitabı okudu
·
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.