Okunan hikâyeden daha derinini barındıran bir eser… Özenle seçilen isimler ve o isimlerin temsil gücü hikâye ilerledikçe daha iyi anlaşılıyor. İçerisinde barındırdığı betimlemelerle güzide Anadolu şehrine biz de Orkun ve dostlarıyla ulaşıyoruz. Eski Türk gelenekleri ve inançlarından da izler taşıyan kitap Kaşgarlı Mahmut’un bilinen eseri olan Dîvânu Lugâti’t-Türk dışındaki bilinmeyen eseriyle bir maceraya sürüklüyor. Türk dili ve Türk kültürü ile ilgili de ince vurguları bulunması benim için kitabı keyifli hâle getirdi. Çay ocağı sahibinin babacanlığı, can dostu bir köpeğin adının Yolcu oluşu… Karakter ifadeleri hayatımızın ortasından ve alegorik. Bu sebeple eserde Kaşgarlı Mahmut dışında benim yâd ettiğim bir diğer Türk edebiyatçımız ise Yusuf Has Hacib oldu. Yusuf Has Hacib, Kutadgu Bilig eserinde 4 alegorik kişi üzerinden 4 esası temsil etmektedir. Oğuz Yılmaz Bey’in eserinde de karakterler bize farklı esasları yaşatarak hayatımızdaki pek çok şeyi sembolize ediyorlar. Orkun, Faysal, Sencer, Tomris, Ersoy, Nergis, Kezzap, Seyfo Dayı, Üstad Remzi… 3 farklı anlatıcı ağzından kaleme alınan eser başladığı yerde noktalanıyor. Özellikle başlarken kullanılan anlatıcı ile bitimde kullanılan anlatıcı türünün farklı oluşuyla aynı olayı iki farklı şekilde okuyoruz. Böylece sıradan bir olayın herkesçe farklı yorumlanacak sayısız kombinasyona sahip olduğu farkındalığı oluşuyor. Yazar bu sürükleyici esere pek çok da nükte sığdırmayı başarmış. Oğuz Bey, çok konuşan dostlarıma hitabımda kullanacağım “çene ishali” kalıbını bana kazandıran yazardır.