Kendimize doğru ya da başka kıtalara çıktığımız yolculuklar… İki tür seyahatte de yanımızda yazarlar ve onların kitapları olur ise o seyahatten keyif almamak mümkün değil. Örneğin bir reklam broşüründe gördüğüm deniz, kum , güneş manzarası, ona kavuştuğumda 1 dakikalık keyfin ötesine geçemez. Öte yandan her şeye yakından bakmak lazım diyen bir yazarın kitabını okuduysam, her zaman üzerinde hayallere daldığım koltuğum bile bana egzotik gelmeye başlar. Bu nesne, bu manzara, bu kişi , bu ülke bana ne çağrıştırıyor? Bu soru tüm seyahatleri kendimleştiriyor. Anlam dünyamın kelimeleri ile yeni izler takip ediyorum , maceralarım bazen içimde bazen uzak bir ülkede. Her zaman merkezde, ben. Anneme , biraz farklı şehirlere git diye öğüt verdiğimde, bana şöyle der: Gittiğim yere kafamdakiler de geliyor :) Kafamızdakiler… Onları çöpe atmak zor ama yanlarına bize daha iyi hissettirecek eşlikçiler bulması kolay. Yeni öğrenilmiş bir kelime, yeni tadına bakılmış bir yemek, farklı biri ile tanışmak… Kafamdakileri renklendirmek için en güzel yol. Yazar kitapta egzotik olanı , bizim gib olanı aşmak olarak tanımlıyor. Belki baharat bahçelerine gidemem ama mutfağımdaki yemeğe farklı bir baharat koymak elimde. Sence de her hafta yediğim yemeği “bir de böyle yemek” anlam dünyamda yeni bir yolculuk demek değil midir?

Seyahat SanatıAlain de Botton · Sel Yayıncılık · 2021348 okunma

·

221 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayşegül Bıçak