Şimdii kitabı tavsiye üzerine okudum ve oldukça büyük bir beklenti içerisindeydim. Ama ne bulduğumu sorarsanız bir tık hayal kırıklığı yaşadım denebilir. Tabi bu benim beklentim dahilinde yaşadığım bir durum herkes aynı fikirde olacak diye bir şey yok. Bir kere kitap çok fazla argo sözcük barındırıyor bu durum beni biraz irite etti. Bunu bir kenara koyup genel anlamda bir değerlendirme yapacak olursam evet yazar günlük hayatta birçoğumuzun yaşadığı ama üzerinde durmadığı önemsiz gibi görünen olayları derinleştirmeyi güzel başarmış hatta bazı yerleri okurken, ya evet bunu bende yaşadım ama bu açıdan düşünmemiştim demeniz mümkün.(Özellikle domuzu kırmak hikayesinde babanın çocuğunu terbiye ettiğini düşünüp bunun gururuyla övünürken aslında gerçeğin görünenden çok farklı oluşu insana kim bilir buna benzer hangi durumları yaşadık diye hayretler içerisinde bırakıyor.) Bu arada kitabı iki bölüme ayıracak olursak, öncelikle kısa kısa hikayelerden oluşuyor ve kapanışı ise diğerlerine nazaran daha uzun olan bir hikayeyle sonlandırıyor yazarımız. Hikayelerin tamamında hayalle gerçeklik iç içe ve birçoğunda da yazar hikayenin sonunu, içeriğindeki ironik durumları, sitemlerini bizlerin hayal gücüne bırakarak anlamlandırmamızı bekliyor. Ben yazdım çalıştırın saksıları dercesine.. Birçok hikayeden oluşuyor demiştim ancak temaları aşağı yukarı aynı denebilir ve bunu sevemedim. Sonra etkilendiğim yerler olmasına rağmen kitabın geneline vurulduğunda bunun az olması beni üzdü çünkü zaman zaman bazı yerleri boşa okuyormuşum hissine de kapılmadım değil o nedenle beklentimi karşılamadı diyorum zaten. Tabii bu da dert değil çoğu kitabın her satırına aşık olmanız mümkün değildir zaten, bir cümle bulursunuz ve o sizi yüreğinizden vurur. İşte o bir cümledeki anlam için yine de okumaya değer diyebilirim.

Tanrı Olmak İsteyen Otobüs ŞoförüEtgar Keret · Siren Yayınları · 20101,294 okunma

·

234 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

B Ü Ş R A