Sizi gidi küçük zavallı solucanlar, tek bildiğiniz korkudan tir tir titremek ve yerlerde sürünmektir. Korkunun beslediği çocuklar olarak sizler dini de daimî bir korku, titreme, yakınma ve sürekli olarak bir şeyler dileme ve dilenme olarak algılıyorsunuz. Şayet siz ruhen Tanrı’nın gerçek çocukları olsaydınız hayatın yaratıcısı olur ve yükselirdiniz. Şu an yaptığınız gibi yerlere kapanmaz baş eğmezdiniz.
Sayfa 62 - Fark Yayınları, KabilKitabı okudu
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.