Sevdiği varken bir kızı başkasına satmak isterlerse ne olur? Diğer hiçbir kızı direnmemişken ölmek üzereyken bile "ben ona varmam" diyen bir kız nasıl bir gavurdur? Nasıl bir inattır bu? Gavur inadı. "Evet ben gavurum" diye bağırır kız. Direnir, inatlaşır. Hanımefendi olup mutsuz olacağına fabrika kızı olarak mutlu olmayı tercih eder. Varsın fakir olsun ama mutlu olsun. Birçok kişi "aptal" der kıza. Para varken mutluluk neymiş? O mutluluk parayla her türlü bulunur. Bulunur mu peki? Haklılar mı? Belki. Ama insan sevdiğinden ayrılır mı bunun için? Her şeye "he" mi desin bu kız? Kendi duygularının hiç mi önemi yok? Kendi hayatı değil mi bu?
