“Gemi dalgaları yardıkça varlığının dünyadan diş diş kopup zamanın ötesine göçtüğünü hissediyordu. Özgürlük burgacı, kalbine ekili acı mahsulleri kökünden söküp yutuveriyordu. Eksildikçe, sağalıyor ve tarifsiz bir dinginliğin içinde kayboluyordu. Şimdi, eriyen alev topu görünümündeki güneşle birlikte soğuk sulara gömülüp en dibe dokunmak sonra göğe, bulutların fevkine yükselmek ve orada unutulmak istiyordu.”
Sayfa 146 - Ketebe YayınlarıKitabı okudu
··
152 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.