Tarkovski’nin son iki filminin sorunsalı: Her ikisi de sahte ve yanıltıcı bir fedakârlık üzerine odaklanmıştır. Tarkovski’nin kendisi böylesi bir sıfatı kabul etmese de kahramanların hissettikleri içtepi anlamsız bir fedakârlık jestini yerine getirir. Ki bu da en saf haliyle süperegonun alanıdır.