Her sayfada ayrı bir kaos, macera, başkaldırı... vardı. İlk kitap giriş kitabı olmasına rağmen heyecanlıydı ama konuya girmemiz adına bu yarıda kesilebiliyordu. İkinci kitap ise durmak bilmeyen tempo vardı. Bitmeyen bilgiler, yeni şeylerin ortaya çıkışı vardı. Ondan dolayı nasıl okudum bitti bilmiyorum.
Tabi bunların yanı sıra üzüldüğüm nokta yetişkinin O'Malley'in bedenini ele geçirdikten sonra, Mathilda'nın mecbur olduğu için onu öldürmüş olması ve O'Malley'in teşekkür edip ölmesiydi.
Ve yine üzüldüğüm noktalardan biri de bu serinin değer görmemesi...
Uzayın karanlıklarında üç gemi vardı. Hepsi de farklı istikametlerden geliyordu.
Hepsi de buraya geliyordu.
Omeyocan için verdiğimiz savaş henüz bitmekten çok uzaktı.
