Okuduğum ilk Livaneli eseriydi ve söylemeliyim ki tam anlamıyla hayal kırıklığına uğradım. Belki beklentilerim yüksek olduğu için, belki de başkalarından duyduğum övgüler yüzünden, ama Bir Kedi, Bir Adam, Bir Ölüm'le bir bağ kuramadım.
Livaneli'nin bundan sonraki diğer kitaplarını belli bir önyargıyla okuduğumu hatırlıyorum, beni bu kadar hayal kırıklığına uğratan kitaptan daha iyi olabileceklerine inanmakta tereddüt ediyordum. Yine de Livaneli'nin çok güçlü bir yazar olduğunu biliyorum ve diğer eserlerinin çoğundan keyif aldım.
Ancak Bir Kedi, Bir Adam, Bir Ölüm söz konusu olduğunda kalbim yerinden çıkacak gibi oluyor. Hikayenin kendisi zorlama ve yapmacık hissettiriyor, sanki Livaneli bir noktaya değinmek için çok uğraşıyormuş gibi. Karakterler derinlikten yoksun ve kendimi onların kaderlerini önemsemekte zorlanırken buldum.
Dahası, Livaneli'nin bu kitapta keşfetmeye çalıştığı temalar yorgun ve abartılı hissettiriyor. Ölüm, aşk ve insanlık durumu hakkında daha önce sayısız kez yazıldı ve Livaneli masaya yeni veya taze bir şey getirmiyor. Halbuki kurgusu farklı da sayılabilir bir yerde ancak temalar...
Bazı insanların bu kitabı dokunaklı ve düşündürücü bulduğunu biliyorum, ancak benim için düz kaldı. Karakterlerle bağ kuramadım ve kendimi derin olmak için çok fazla çaba harcıyormuş gibi hissettiren pasajları gözden geçirirken buldum.
Diğer çoğu eserini beğendiğim bir yazar hakkında bunu söylemek benim için zor, ancak Bir Kedi, Bir Adam, Bir Ölüm benim için bunu yapmadı. Livaneli'nin gelecekte okuyacağım eserlerinin beni daha derinden etkilemesini umuyorum ama şimdilik bu kitabın beni hayal kırıklığına uğratmasına engel olamıyorum.
