Bugün Japon asıllı bir İngiliz romancı olan 
Kazuo Ishiguro’nun 
Beni Asla Bırakma eserini okudum.
Eser spekülatif kurgu türünden olup ilk defa 2005 yılında yayımlanmış. Yayımlandığı yıl Time dergisi tarafından İngilizce yazılmış en iyi 100 roman listesine alınmış 2017 yılında da Nobel ödülüne layık görülmüştür.
Beni Asla Bırakma, organ bağışında bulunmaları için klonlanmış ve onlara has bir okulda okuyan çocukları ele alıyor. Üzerinde en çok durulan üç kişi var. Bu üç kişi çocukluktan beri yakın arkadaş olan Tommy, Ruth ve Kathy. Çocuklukları her şeyden habersiz Yatılı bir okulda geçiyor. Ürpertici gerçekleri ancak erişkin olduklarında öğreniyorlar.
Dediğim gibi klonlanmış ve organ nakli için yetiştirilmişler. Uzun bir ömürleri yok, asla çocuk sahibi olamıyorlar, asla normal bir insan olamıyorlar. Kaderlerine boyun eğmek zorundalar. Organları alınıyor. İlkinde olmadı ikincisinde onda olmadı üçüncüsünde onda da olmadı en fazla dördüncüsünde tükenip ölüyorlar.
Bu kitabı daha önce de duymuştum ama pek aldırış etmemiştim. En son geçtiğimiz günlerde yine tavsiye edildi. Konusunu araştırdım ve okumaya karar verdim.
Keyifle okudum. Okurken rahatsız olduğum durumlar oldu mu? Tabi ki oldu. Cinsellik üzerinde fazla durulmuştu. Hâl böyle olunca ister istemez biraz iticileşiyor. Yıllar önce Labirent adında bir film izlemiştim. Kitap bana biraz bu filmi anımsattı. Eğer izleyenler varsa mutlaka bana hak vereceklerdir. Bildiğim kadarıyla bu kitapta beyaz perdeye uyarlanmış. En kısa zamanda izlemeyi düşünüyorum. Tabi sizlere öncelikle kitabı okumanızı tavsiye ederim. Şimdiden keyifli okumalar:)
·
841 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.