Üniversite yıllarında Manisa'da tanışmıştım Sücaattin bey ile, Nurettin Topçu üzerine konuşmuştuk Beşeri Kitabevi'nde. Sonrasında bir kaç kez daha görüşmüştük, İstanbul'a gidince görüşmelerimiz bitmişti. Geçenlerde kitabını görünce aldım ve okumaya başladım. Başladım ama başta Arapgir ilçesinin Malatya'nın olduğunu öğrendim. Hani bazen biliriz sanırız ya, sonradan bilmediğimiz öğreniriz. İşte öylece Arapgir ilçesi ile tanıştım. Yazar başlarda Manisa ve İzmir'den Arapgir'e gidiş yolunun telaşesini, meşakkatini anlatmış. Hissettim o zorluğu. Sonrasında Arapgir'e yaşamış insanları, o yöreye ait envai çeşit meyveyi, kendi yöresel söyleyişlerini, Arapgir Postası'nı, coğrafyanın çetinliğini, ailecek yapılan tarla işlerini, ortak suyun taksimatının zorluğunu, 18 Mart'ta andığımız Cevat Çobanlı paşa ve diğer ünlü paşalarını anmış yazar, ben de yer yer merak ederek, yer yer gülüp, ağlayarak okudum ve sonra da iyi ki okumuşum dediğim kitaplardan oldu. Hatırat kitaplarını her zaman severim, ancak bu tarz coğrafyayı ve insanlarını anlatan, yazarın arkada kaldığı anlatı tarzını sevdim. Hatırat tarzı kitap sevenlere tavsiye ederim.

Arapgir HasretiSücaattin Erdem · Dergah Yayınları · 20211 okunma

·

46 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Abdullah Arı