"21.yüzyıl insanının içdökümü" diyebileceğimiz bir kitap. Birden popüler olan çoğu kitap çok fazla beklenti oluşturduğu için ve kitabı okuduktan sonra o beklentim karşılanmadığı için bende hayal kırıklığı yaratırdı ama bu kitap beklentilerimin bile üzerindeydi. Bunda yazarın aslında kendimize bile itiraf etmekten çekindiğimiz tasarılarımızı, düşüncelerimizi ve "mış" gibi yaşadığımız gerçeğini suratımıza suratımıza vurmasının da çok etkili olduğu söylenebilir. Kitap boyunca aklımda birkaç soru belirdi:" Bu yaşayan ben gerçek mi, gülümsemelerim gerçek mi, sevgilerim gerçek mi, ben gerçekten bu hayatı yaşamaya devam etmek istiyor muyum?" Bu sorular bizi gerçekten 21.yüzyıl insanının lanetine götürüyor: Topluma yakınlaşmaya ve toplumu sevmeye çalışırken kendimizden uzaklaşıyor ve kendimizi sevmeyi unutuyoruz ve en önemlisi yaşamayı unutuyoruz. Kitap otobiyografik bir özellik taşıyor. Yazarın hayatının birebir aynısı olmasa da çok çarpıcı olan olaylar da benzerlikler fark edilmeyecek gibi değil. Kitabın "İthaki" baskısının arkasında kitabın tekniğine yönelik bir açıklama var zaten. Bu romanın yazılış tekniği "ben roman" olarak adlandırılıyor ve otobiyografi ve kurgu romandan farkı da bu açıklamada yer alıyor. Kitap çok karamsar bir anlatıma ve içeriğe sahip olduğu için mental olarak iyi hissetmediğiniz bir dönemde okumanızı tavsiye etmem.

İnsanlığımı YitirirkenOsamu Dazai · İthaki Yayınları · 202334,7bin okunma

·

72 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Bahar Çelik