Dördüncü kuşak mubadil torunu olarak nereden, nasıl başlayacağımı bilemiyorum ne çok acı, ne çok keder var bu kitapta.. okurken çok zorlandığım, yutkunamadığım yerler oldu..kendi insanımızın yaptıkları, kendi insanlarımıza yapılanlar..kiliselerde yakılan insanlar, yerleri belli olmasın diye 20 tane bebeklerini öldüren Rumlar..camilerde öldürülen Türk erkekler.. yollarda kaybolan, yollarda yitip giden hayatlar..vatanım diye diye ölüp gidenler..Yaklaşık iki milyon insanı etkiyeleyen bu büyük göç hareketini ne kadar az, ne kadar eksik, ne kadar üstü kapalı öğretmişler bizlere.. Kitaba gelince gitmek zorunda olan bir Rum aile kızlarının çeyizlerini Türk komşularına emenet ediyor ve emaneti alan dede(aldığı vakitte genç bir adam) emaneti ilk önce oğluna, oğlu da kendi oğluna veriyor ve vasiyet koyuyor emanetlerini sahiplerine ulaştırması için..hikaye böyle başlıyor yazar Rum aileye ulaşmak için Yunanistan ve Türkiye arasında mekik dokuyor gittiği yerlerde mübadele ile gelen yaşlılarla konuşuyor nasıl geldiklerini, nereden geldiklerini kendi ağızlarından dinliyoruz.. hafızamın silemeyeceği ne çok acı, ne çok keder var bu kitapta...

Emanet Çeyiz Mübadele İnsanlarıKemal Yalçın · Birzamanlar Yayıncılık · 2006148 okunma

·

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.