Ömrümde okuduğum en etkileyici kitaplardandı. Kristin Hannah'nın dili zaten çok akıcı, her kitabı film gibi. Ama bu kitabın özellikle filmi olsa yürek dayanmaz. Kristin Hannah'nın her kitabında bir karakter ile mutlaka farklı bir bağ kuruyorum. Burada elbette Lexi oldu. Lexi yetim bir kız ve yetimhanede büyüyor. Bir gün teyzesi çıkıp ona koruyucu aile oluyor ve o zaman Lexi'nin gerçek bir "ailesi" oluyor. Yeni bir okula başlıyor, yeni bir hayata. Okulun ilk günü hayatının dostuna ve hayatının aşkına denk geliyor. İkisi aynı kişi değil tabi, iki kardeş hatta ikiz. Kitapta nasıl Lexi ile bağ kurduysam da, ondan daha çok hayran olduğum bir karakter vardı. Zach... Bu insan gerçekten kitap karakteri çünkü kusursuz. Herkesin denk gelmek isteyeceği erkek. Hayatındaki kadının şansı. Dilerim ki böyle aşk adamlar herkesin karşısına çıksın. Tam her şey çok güzel dersin ve daha kitabın yarısında olduğunu fark edersin ya... Nasıl her şey tam yoluna girerken bir anda berbat olabilir? Koca bir yükü nasıl bir kişi omuzlarında taşımak zorunda kalır? Bir insanı affetmek bu kadar zor mu? Acımızı bastırmak için neden başkasının acı çekmesini isteriz ki? Hep öfke duydum yarısından sonra. Hep çok üzüldüm ve istediğim sonla bitsin diye elimden bırakamadım kitabı. Cidden bir kitabı okurken bir sonu bu kadar çok istedim.

Gece YoluKristin Hannah · Pegasus Yayınları · 20153,921 okunma

·

290 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Elif Çolak