Mübeccel Mübeccel ben ben olayım da seni hiç anlamayım ha n’olur uzat bacaklarını Galata’dan denizlere uzat uzat da zırlamadan anlat on ikisi de deli olan kardeşlerini Mübeccel anlat kimlerin yüreğinde Kız Kulesi gibi grev çivileri var kimler boş sarnıçlara iğilmiş ha bağırır ha bağırır sen kahırlanma bana gözlerim Çin’de benim çiçek bahçelerine kaçmış benim hiç Çin’de bir ablam olmamış hiç çiçekçi dükkânım olmamış geceleri Galata’da gülerken bacaklarımız uzamış alıştık artık ölüme diyeceğim şu İvan Milinski: ölüm için ayırdık geceleri gülerken Galata’da.
Şiirimiz Mor Külhanidir Abiler
Ece Ayhan
·
42 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.