Ataol Behramoğlu ile lise yıllarında yaptığımız bir şiir dinletisi ile tanışmıştım. “Annem Yok Artık” şiiri düşmüştü bana. Gerçekçi, vurucu, insanın yüreğine tokat gibi çarpan o dizeler, bütün salonu etkilemişti. Kitabı okurken aynı şeyleri hissettim yeniden. Sevinç, hüzün ve tasa… Bugün, yarın ve daima üçgenleri arasında kah bir kuş gibi çırpındı kah bir kelebek gibi sessizle süzüldü yüreğim. Bugün Behramoğlu’nun doğum günü; iyi ki doğdun usta ve iyi ki bizi bu şiirlerle tanıştırdın…
