"Karaca: İnsan nasıl anlar ki aşık olduğunu? Kunt: Bence insan yaşarken anlamaz, gittiğinde anlar. Karaca: Ama o zaman çok geç olmaz mı? Kunt: Olur. Karaca: Geç olur. Kunt: Geç olur ve aşk olur." Yazarın kalemini #siyamkışgüneşi ile tanıdım ve çok sevdim. Değişik, okuyanı büyüsüne alan bir anlatımı var. Kış güneşini bitirir bitirmez tüm hikayeyi beklemeden okudum ama kitap olarak okumak, sayfaları çevirmek, Kunt ve Karaca'yı satırlar arasında görmek bambaşka bi olay. Aynı şekilde Kanbeyaz'da hemen okuyanı etkisi altına almayı başarıyor. İlk kitabı hüzünlü bir şekilde bitirmiştik. İkinci kitapta kaldığı yerden devam ederek başlıyor. Karaca'nın geçmişinden gelen kişileri tanırken genç kızın hayatında ne gibi izleri olduğunu okuyoruz bu kitapta. Haliyle de Kunt'un gözleri sürekli genç kızın üzerinde her sallantıda kanatlarını hemen açıyor. Ve ben onun o koruyucu hallerine bayılıyorum. Özellikle Karaca'nın tek başına uyuyamama gibi bir sorunu var ki bu da çiftimiz ve bizim için güzel sahnelere vesile oluyor. Aksiyonlu, hüzünlü aynı zamanda eğlenceli bir kurgu. Siyam benim için yeri hep ayrı olacak kitaplardan, yazarın kurduğu cümleler bile kendine özel.

Siyam - Kış GüneşiBeyza Aksoy · Epsilon Yayınevi · 20221,886 okunma

·

32 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

coiwsx