Modernizm, can sıkıntısına, sıradanlığa ve banliyö bayatlığına bir tepkidir; fakat kendine fazlaca inanç duymayan modernizm, bu ruhsal devimsizliği yalnızca içerden, tiksintiyle uzak durduğu belli nitelikleri taklit eden entelektüel parodiler ve keskin kuşkuculuklarla çözebilir.