... eleştirinin yazınsal metni "durağan bir sözcükler kütlesi olarak değil de dinamik bir sözcükler kütlesi olarak" görmesini sağlar. Metnin içselleştirdiği dinamizm, üstelik bir eleştirmenin onu görmemesi yüzünden de sönmez, öteki okumaları bekleyen organik bir yapı olarak yaşamayı sürdürür. Bir metnin önce nasıl yaratıldığını anlamak, çözümleyici eleştirinin temel atma aşamasıdır. Sonra estetik donanımı çözmeye, dolayısıyla yazınsal -estetik- değer taşıyan bütün ayrıntıları tek tek ayırt etmeye başlar eleştiri. Her ayrıntıda bir anlam vardır. Yazınsal metni satır satır çözümleme uğraşı, düpedüz yazınsal-bilişsel bir edim olarak yaşanırken öteki metnin yerine elbette kendini koymaya başlar.