En kolay bilinen şey dünyanın faniliği , en yalın gerçek dünyevi her şeyin gelip geçiciliğiydi. Bu dünya , her gün , açık açık haykırıyordu faniliğini . Biten her gün , geçen her saat , solan her çiçek , ölüp giden her kelebek , duyulan her selâ , okunan her ölüm ilanı " Sen de fanisin , dünya da fani " diyordu bize.
