Emest Lavisse de şöyle der:
"Laiklik, geçici olan dinlere, devam edici olan insanlığı idare etme hakkı vermemek, dinlerin ilham ettiği garaz ve ayrılık ruhunu ortadan kaldırmaktır. Laik olmak, insan düşüncesinin hareketsiz olan bir din kuralına katlanmaması ve anlaşılmaz bir şey önünde hakkından vazgeçmemesi ve hiçbir bilgisizliğe razı olmamasıdır, hayatın yaşamaya değer olduğuna inanmak, bu yaşamı sevmek (...) gözyaşlarının iyilik getirici olduğunu kabul etmemek, azabın bir Allah emri olduğuna inanmamaktır. Laiklik, hiçbir sefaletten, acıdan yana olmamaktır..."