Kaplumbağalar
Hazır ilkbahar gelmiş, yemyeşil örtüsünü toprağın üzerine sermiş iken.. Yeşilliklerin arasına yumurtalarını saklayan kaplumbağalar. Bu kez üzüm bağında karşımıza çıkıyor.
Yoksulluk içinde kıraç bir bozkır köyü.. Yeşilliğe suya hasret. İçlerinden biri var ki "Efendiler ben şehirde gördüm, Mahmudiye'nin toprağıyla bizim Tozak köyünün toprağı aynı. Sadece işlenmesi gerikiyor. Biz de kendi bağımızı kurup, üzümümüzü üretip, pekmezi yapabiliririz," der.
Ahali birlik olur, kolları sıvar işe koyulur. Binbir emek binbir zahmet verilerek, sonunda istenilen netice alınır. Yeşil mi yeşil, üzerinde kaplumbağaların yaşadığı, güzel bir bağa kavuşulur. Ama o da ne? Köylüler baldan tatlı üzümün tadına bile bakamadan, hemen bürokrasının kırbacıyla yüz yüze gelir.
Devlet memuru: "Tozluk'a kurduğunuz üzüm bağı sizin değil, hazinenindir, çıkın bağdan.." der.
Buna karşılık köylü: "İyi ama Tozluk'u bugünlere biz getirdik. Kıraçtı, taşlıktı, üzerinde ot bitmezdi. Onu biz ektik, biz biçtik, üzerinde emeğimiz var. Bağ bizim hakkımız." dese de eller kollar bağlanır.
Emir büyük yerden.. Devletini karşısına almak istemeyen köylüler hiç istemelerse, karara razı gelirler. Bağı hemen en kısa zamanda boşaltırlar.
Lakin.. Hiç kimse kendisine yapılan haksızlığa kayıtsız kalamaz. İşte bürokrasının kırbacına karşılık, elbet köylülerin de bir bildiği olacaktır. Acaba ne?
๑ ◕‿◕ ๑ 
Gizemli okur
·
2.451 görüntüleme
Çok güzel bir kitap,ikinci kez okumak isteyeceğim kitaplardan biri. Yazarın yılanların öcü, Irazcanın dirliği ve kara ahmet destanı üçlemesi de çok güzeldi. Okumadıysanız tavsiye ederim. Emeğinize sağlık inceleme güzel olmuş
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.