“Nalan’ın adının söylenişi ne kadar güzelse o kadar tatsız bir manası (ağlayan, feryat eden, hüzünlü) vardı. Ben bu tatsız manaya zıt bir isim bulmaya çalışıyordum. Birdenbire:
—Buldum, dedim. Handan (güler yüzlü, neşeli) olsun!
Memnun, başını eğdi:
—Pekala! Ben de kabul ettim… Fakat nereden buldun bunu? Doğru söyle!…
—Bilmeyecek ne var! Nalan’ın ağlattığını Handan güldürecek..” “ S/75
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.