Kendimizi yenik ve aciz hissettiğimiz anlarda babaannemizin iddia ettiği gibi Tanrı'ya ya da onun elçisinin getirdiği habere sıkı sıkıya sarılmıyoruz. Bazen inkâr çoğu zaman da şüphe ediyoruz. Bunun sebebini az çok biliyoruz: Yetersiz bilgi ve taklit. Yıllardan beridir vaaz edilen şey, inançlı kimselerin bu taklit ve cehalletten kurtulması gerektiği yönündeydi. Fakat çağdaş kültürün cazibesi, ideolojilerin tazyiki ve disiplinsiz eğitim sebebiyle bilinçli- bilinçsiz bu taklit ve cehaletle kavga edemedik. Altay Cem Meriç de bir dönem bu bunalımın seyri içinde savaşlar vermiş biri olarak zihinlerde oluşacak olası sorulara cevap veriyor. İslam literatüründe gayrimüslim olarak tanımlanan gruplara kendi içinde gayet tutarlı cevaplar veriyor ve oluşturduğu problemlere cevap istiyor. Ona göre Muhammed as. bir haber ile mağaradan iniverdi: "Ben Peygamberim." Peki bir haber kaç şekilde ele alınabilir? Haber içerik bakımından ya doğrudur ya da yanlıştır. Üçüncü bir imkan söz konusu değildir. Eğer haberin doğruluğu üzerinde ittifak edilmişse tartışmanın lüzumsuz; eğer yalanlanıyorsa bunun delillendirilmesinin mecburi olduğunu söylemektedir. Peki haber yalansa ve bir yalancı tarafından da aktarılıyorsa söyleyenin durumu hakkında ne söylenebilir? 1- Yalan söyleyen yalan söylediğinin farkındadır- Sahtekardır. 2- Yalan söyleyen yalan söylediğinin bilincinde değildir- Hastadır. 500 sayfalık uzun bir yolculuk bu soruların altını doldurarak gerçekleşecek. Arkanıza yaslanın ve yolculuğun tadını çıkarmak için gerekli tedbirleri alın: Ön yargı ve delilsiz fikirden sakının.

Peygamberliğin İspatıAltay Cem Meriç · İnsan Yayınları · 2022651 okunma

··

651 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mamoste