“Böyle biteceğini düşünmezdim. Söyleyemediğim sözler, içimde harf harf birikti.” diye not almışım kitabı ilk bitirişimde, üç yıl önce.
Şimdi düşünüyorum da, bazı cümlelerin harf harf birikmesi, acı acı sızlatmasından daha iyiymiş.
Bazen yollar olmadığı için değil, yaşlar kuruduğu için gitmemek gerekmiş.
Ama insan yine de gidermiş.
Çünkü gitmek için yaratılmış, varamayacağı yerlere.
