“Belki böylesi daha hayırlı. Çünkü kişiliğini yakınen tanıdım. Sen imtizacı ve birlikte yaşanması zor birisin. Gelişmemiş bir yanın var, çocuk gibisin. Kendi kendine kararlar alıp bunları uygulamaya bayılıyorsun. Evliliğin getirdiği sorumluluklara müdrik biri asla olamadın, müşterek yaşamı ve paylaşmayı bilmiyorsun. Kimbilir yine ne ipe sapa gelmez bir şeye kafanı takıp ayrılmayı kafana koymuşsundur.”
Sayfa 339 - Suna Aytaç - Altıncı Bölüm -5- İnkılâp Kitabevi - İstanbul, 2001Kitabı okudu
·
40 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.