Bulantı ve Varoluş Üzerine
Sizin Bulantınız Nerede?
Roman: Bulantı 
Bulantı
Yazar: Jean Paul Sartre 
Jean-Paul Sartre
Kahraman: Antoine Roquentin
Şehir: Bauville, Paris
Mekan: İçinde varolduğun her an
Bir kitaba dair düşüncelerim beni hiç bu kadar zorlamamıştı. Kitaba başladığım günden beri nasıl yorumlanır bu kitap? diye çılgın düşüncelere girdim. Belirtmek isterim ki eser, bir roman sıfatının çok ötesinde, bu yüzden yazılanlara hak veriyorum. Bulantı, yazarın düşünce dünyasının, felsefi ideolojisinin, kısaca Sartre'ın evreninin yapı taşı.
Ve sonuç olarak 'varoluş, varlık, sancı, varoluş sancısı, varoluş kaygısı, mide spazmları, mide bulantısı, saçma ve bulantı' sözcüklerinin benim varoluşumda benim özümde neyi hissettirdiğini, neyi yaşattığını sizinle paylaşmaya karar verdim.
Tüm eser boyunca, karnımda hissettiğim şu karıncalanma, kalbimde hissettiğim anlamsız sıkışma, beynime hücum eden yarasa vari karanlık bulutlar ve bittabi ruhumu ele geçiren ağır, bol çekişmeli sancı, 'BULANTI'! Neydi o? Ben bunu daha önce yaşamıştım.
Şöyle en yüzeyden girmek istiyorum içeri. Üniversite sınavına hazırlanırken test kâğıtlarının, silgi tozlarının içinde kaldığım, her 40 matematik sorusunun içinde boğulduğum ve etrafımdaki harıl harıl soruları çözen hiçbir şey anlamadığını söyleyen ‘küçük yalancı’lardan tiksinip bütün denemenin bütün derslerin bütün sınavların ahh! hayatın saçma olma gerçeği ve ardından gelen ağır kramplar. Sen ya da efendim siz, yaşamadınız mı?
Biraz derine inelim. İlk gördüğüm günden beri o yakışıklı ‘aptal’ genç için sürdüğüm en güzel rujların, sıktığım en çekici parfümlerin hadi ama gör artık diye boş çırpınışların bir gün sıkıcı bir otobüs kuyruğunda ellerinde başka bir el ile gördüğün tablo. Nihayi sonuç, saçmalık! Neden o? Ve hayatımızın geri kalan bütün evreninde bize kalan tek bir kelime saçmalık! Daha derine de inebiliriz. Biraz gerçeklere, yaşanılanlara çıplak gözle bakalım.
6 Şubat 2023 Saat 04:17
6 Şubat 2023 Saat 13:24__ __ deprem anı, deprem sonrası
Bir hareketin, bir anın bütün varoluşu yok ettiği olay ya da bütün varoluşu başlattığı olay. Önceki gün, kahkahalarla gözlerini kapattığın gece, yatağın sıcak, hayallerin, umutların, sabah işin, belki sevdiklerinle güzel Pazar kahvaltın… Varoluşunu var yapan eylemlerin. Varlığın bir zaman dilimine gömülmesi… Saçmalık değil mi? Çığlıklar, karanlık, korku, endişe, soğuk, inadına bembeyaz yağan kar; gök kızıl şarap misali öyle güzel öyle derin ki bir o kadar manidar. Peki ya sonrası! Filmlerde izlenen, kitaplarda okunan savaş sonrası, kıyamet anı, uzaylı istilası, cinayet planları, idam masaları ve hepsi. KAOS. Evet sonrası buydu. Varlığın ölümü ve varlığın yaşam mücadelesi. Varlığın yok olma tehdidi. Ama durun bir dakika. İki gün önce şehir dışı planım vardı. Ben neredeyim, ne yaşıyorum? Ne yaşattınız bana? Ağır bir sancı, bir mide bulantısı kusmalar. Büyüdüğün mahallenin ortasında yalnız, insanlar vardı çoğu kez çirkin gördüğüm yargıladığım yadırgadığım, yerini alan büyük sessizlik ile gelen pişmanlık. Bulantımın içinde kıvranan çaresizlik. Hepsi varoluşun aynaları. Tüm bunlar benle var olmuştu. Ve öz’de varoluşunu bilmediğim nice güdüler baş göstermiş beni eyleme itmişti. Evet, varoluşum ağır sancılarla kıvransa da beni bu kaosun bu saçmalığın içinde gerçek nedenler ile mücadele etmeye itiyordu. Tüm bu yaşanılanlar varoluş kaygılarımın yalnızca başlangıcıydı.
Bence herkes bir itirafta bulunmalı, en azından kendine. Kahramanımız Roquentin kadar olamasak da, her birimiz var oluş kaygıları, benlik endişeleri içinde değil miyiz? Bu derinlikte bir bulantıdan sizlere daha çok kaygılar çıkarabilirim, çıkarda. Peki, burada yazılanlar ışığında, sahil kenarında taş sektiren bir adamın varoluş sancıları ile yeryüzünün en büyük depremlerinden biri olan 6 Şubat 2023 depremlerinin yalnızca depremi yaşayanları değil yaşamayanları dahi ‘Bulantı’ içerisine sürüklediği varoluşu, sorunlarını ya da sancılarını kalben, ruhen ve aklen özümüzde canlandırdığı söylenemez mi?
Sartre’ın Bulantı’sı farkında olsak da olmasak da bütün insanlıkla beraber, doğum ve ölüm arasında sona sahip bir sonsuz çizelge de bizimle, özümüzle, varoluşumuzla. Gerçek şu ki, kiminin bulantısı derinde kiminin bulantısı yüzeyde.
.
··
1.743 görüntüleme
"Benim gibi olmak, ölçüye göre acı çekmek gerek." Bulantı
Yalnızlığın içinde çıraklığa başlıyordu Bulantı
Yalnız ve özgür. Ama bu özgürlük ölüme benziyor biraz. 227 s. Bulantı
Çünkü hak denen şey, görevin öteki yüzüdür. 128 s. Bulantı
Her zamankinden daha fazla unutulmuş hissediyorum kendimi. 244 s. Bulantı
Anlatamıyorum. Bulantıya benziyor bu, ama aynı zamanda onun tam tersi..
Hiçbir şey değişmedi, ama yine de her şey başka bir biçimde var olup gidiyor Bulantı
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.