Başımı kaldırıp gökyüzünün o kudretli ateşine baktım. dedim ki kendi kendime, daha evvel nasıl devrildiyse bir bir yıllar, elbet geçecek her şey yine. ayrılıklar, kalp kırıklığı, bekleyişler, mevsimler ve tabii bir de bu yaz. hep bir enkazdan doğacağız biz ve en nihayet geçerken buralardan, ardımızda bırakacağımız yine başka bir enkaz.
El ele tutuştuk kendimle ben.Sonra işte sustuk biraz.
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.