Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

520 syf.
10/10 puan verdi
İçimi Döktüm Galiba...:))
Bir insanla tanıştandığında zihninde bir roman karakteri canlanıyor mu? Ya da bir gezide ilk defa gördüğün bir manzara okuduğun bir romanın anlatığı mekanın kokusunu duyuruyor mu? Tam tersi de olabilir yani. Okuduğun bir romanda ki karakteri gerçek hayatta birileri ile kıyaslama gibi. Hayatının odak noktasına kitapları koymuş çoğu okuyucu kısmen veya hepten bu tür duyguları yaşamıştır, yaşıyordur. Tıpkı her gördüğü kişiyi bir film/dizi aktörüne benzetenler gibi. Her tanıştığım kişi okuduğm kitaplardan bana bir şeyler hatırlatır. Kimisi binlerce yıl öncesine götürür kimisi de yüzyıllar sonrasına. (Kimisi de lağım çukuruna...) Lisede başımı epey derde soktuğum bir zamanda (uzaklaştırma aldığım), daha önce içeriği hakkında bilgimin olmadığı "Sefiller" romanı ile eve döndüm. Odama geçtim ve okumaya başladım. -Bende bir alışkanlık haline geldiğini sonradan fark ettim. Canımı sıkan veya stresli bir durum ile karşılaştığımda elime kitap alır başka bir dünyaya zihnen adım atarak mevcut durumun üzerimdeki etkisini kırmaya çalışırım- Jean Valjean karakteri ile o kadar özdeşleşmiştim ki kitabı elimden bırakmadan 17-18 saatte 582 sayfalık "Sefiller" kitabını bitirmiştim. 3 4 gün boyunca Martin'in Ruth ile ilk karşılaşmasından sonra evine dönerkenki ruh halinde idim. Hiç bir zaman bir daha öyle bir kitapla karşılaşmadım. (İçinde bulunduğum duygu durumundan olsa gerek.) Ta ki Martin Eden'le tanışana dek. Lisede iken bir kitapta tattığım o duyguyu tekrar yaşadım. Kitap boyunca geçmişim film şeridi gibi zihnimde sürekli canlandı. Martin'le çok fazla ortak noktamız vardı. Hele öyle olaylar vardı ki birebir aynısı. İkinci kez başkalarını değil de kendimi görüyordum okuduğum romanda. Duygu durumumun çok fazla değişmemesi için 100 sayfa okuduktan sonra araya 1 Shakespeare eseri sıkıştırdım. Malum liseli değilim ve iş hayatım böyle duygusallığı kaldıracak durumda değil:) Kitapta çoğu kişinin (hatta %99'unun) aksine beni sarsan, merak ettirip okutan Martin değil Ruth'tu. Ruth zihnimdeki bazı yap-bozların eksik parçalarını tamamlattı. Resimler netlik kazandı. Bu kitabın o kadar çok sevilmesinin ve okunmasının nedeni; galiba herkesin Martin veya Ruth'tan kendine ait birtakım benzerlikler bulması olacak. Az çok herkes benzer durumları yaşamıştır diye tahmin ediyorum. Kitabı okunur ve sıradışı kılan bu mu yani ? Kendi adıma cevap verecek olursam: "Zaman zaman kendine bile itiraf etmekten korktuğun şeyleri Martin'in karakterinde okuyor olman." derim. Bazı şeyler vardır. Yaşanmadan yazılamaz. Taklit edilemez. Ve duyguyu ancak onu yaşayan anlar. Eserde onu yakaladığınız da müthiş bir haz duyarsınız. Martin'deki değişimin benzerini yaşayanlar için eminimdir kitap çok anlamlıdır. Kimisi bir öğretmenle, ustayla, evliya ya da bir kızla tanışır ve o günden sonra bambaşka bir insan olmaya başlar. Bazen bunu fark etmek yıllar alır. Çok uzattım kusura bakmayın. Bu defa kitap incelemesinden ziyade kendimi yazdım galiba. Kusura bakan da baksın arkadaş! Bu kitapla ilgili inceleme yazan bir ben miyim? Beğenmediysen git başka inceleme oku:)) Sevdiğim ve fikirlerime değer veren çok değerli dostlarım için yazdım:P Kitabı herkese tavsiye ederim. 10 üzerinden 10 puan verdim.
Martin Eden
Martin EdenJack London · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202391,3bin okunma
··
9 artı 1'leme
·
15,1bin görüntüleme
kata okurunun profil resmi
Bu incelemeyi okuduktan sonra kitabı okumaya karar verdim.
Hipokampus okurunun profil resmi
Süper👍 kesinlikle okunması gereken bir eser. Sizi asla pişman etmeyecek😊🍀
Serçe okurunun profil resmi
İncelemeyi uzun olduğu için müsait bir zamanda okumak adına kaydetmiştim, şimdi okudum. Çok içen yazılmış bir inceleme okurken ilk aklıma gelen soru resmen tanışmasakta kısmen tanıştık acaba beni bir karaktere benzettiniz mi hocam ? :)) ve o çokça hırpaladığım savaşcı kitabi bitiyor son 15 sayfa falan kaldı ondan sonra beklettiklerimi bekletmeye devam edip bunu okuma hevesine düştüm fakat bi yandanda bana tavsiye ettikleriniz var 🙈 şuan iki arada bir derede kaldım ama hayirlisiyla savaşciyi bitirip artik yeniden eskisi gibi okuma alışkanlığimı tekrar kazanmak istiyorum insaAllah. Bu yorumda biraz inceleme gibi iç dökmek gibi oldu kusura bakmayın :) tekrardan elinize emeğinize sağlık hocam keyif alarak okudum ☘
Bu yorum görüntülenemiyor
Glsm okurunun profil resmi
O kadar güzel bir inceleme olmuş ki yüreğinize sağlık. Beni çok etkilemişti kitap şimdi incelemeyi okuyunca tekrar aynı duyguları hissettim.
Hipokampus okurunun profil resmi
Çok teşekkür ederim
Glsm
Glsm
🙏😊🍀 Etkilenmeyecek bir kitap değildi gerçekten. Okuduğun için ayrıca teşekkür ederim:)💐
2 sonraki yanıtı göster
A. okurunun profil resmi
Aslında tam bir kitap incelemesi gibi de olmuş Hipokampus kardeşim. Ben tam tersini yapıyorum. Ama ikisi de aynı şey galiba. Kitabı okurken orada anlatılan karakterleri hayatımda tanıdığım kişilerle özdeşleştirerek kitabın tadını öyle çıkarmaya başlarım. Yani çevremdeki kişileri oranın içine çekerim. İncelemeni okurken aklıma şu soru takıldı: Sahi ya ben bugüne kadar okuduğum kitap karakterlerinden en çok hangisinde buldum kendimi? Bunu sabaha kadar düşüneceğim. Not: İnceleme yazıların insanı o kitaba çekip bir an önce okuyası iştahı veriyor.
Hipokampus okurunun profil resmi
Çok teşekkür ederim
A.
A.
🙏😊🍀 Dediğiniz durumda çok doğru aslında kısaca yazmıştım:) Gerçekten okunması gereken bir eser. Umarım okursunuz:)🌼🙏
Not defterim okurunun profil resmi
Sanırım bu incelemeden sonra kitabı bir daha okumalıyım. Bazı kitapları okurken insan kendini bulduğu için bu kadar çok seviyor. Ben bu kitapta kendimi bulamadım ve itiraf edeyim okurken sıkıldım. Fikrim her kitabın bir okuma zamanı var. Demek ki benim için zamanı değilmiş.
Hipokampus okurunun profil resmi
Farklı hayatlar farklı yaşamlar... Kesinlikle dediğiniz gibi ablam. Her kitabın kendine göre bir zamanı var... 😊
ebrukavak okurunun profil resmi
Samimiyet ve yalındır derim. Harikaydı.
Geri13
38 öğeden 31 ile 38 arasındakiler gösteriliyor.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.