Şöyle bir aşk, macera karışık bir şeyler okuyasım vardı bu ara. Baktım Yarasa bana göz kırpıyor oradan. Dalmamla çıkmam bir oldu neredeyse. Bırakamadım elimden. Aktı gitti ve bitti... Mavi adında genç, güzel, akıllı ve adı gibi mavi saçlı bir kadın karakter başrolde. Karşısına ise ummadığı bir rezaletle çok acayip bir adam çıkıyor. Olaylara hiç değinmeyeceğim. Çünkü sevgili Selvi Atıcı cidden zor bir kurgunun altına imza atmış bu romanda. Mavi'nin başına çok çok çok acımasız bir olay geliyor çünkü. Bir yerde Uğur'un içinden 'şimdi değil!' diye bir dua kopuyor ki aynı yerde bende aynı şeyi söyledim desem yeridir. İşte o sayfalardan önce 'e ben nasıl seveyim, düşmanlık beslemeyeyim bu karaktere?' diye düşünüyordum. Ama öyle ılıman öyle ince ince gitti ki herşey, bir okur olarak Mavi'den farkım kalmadı sanki. Yarasa karakterini ise yazarın çok net ve güzel anlattığını düşünüyorum. Adamın yaptığı hiçbir davranışı söylediği hiçbir sözü yadırgamadım. Yalnızca finalde Mavi'den ummadığım bir tavır okudum (orada bir tokat gelir mi acaba diyordum) o kadar. Okuyanlar benle aynı fikirde midir bilmiyorum ama bu romanın en sevdiğim ikilisi Levent ve Eyüp oldu. Cidden herkese lazım bu çocuklardan. Çok eğlendim onlar sayesinde.

YarasaSelvi Atıcı · Nemesis Kitap · 2017395 okunma

·

30 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

angelsbooks