Mehmet Eroğlu okumaya devam ediyorum. Farklı bir çizgisi olduğuna inanıyorum. Her sayfasında sorgulayan ve altının çizilmesini gerektiren cümleler mevcut.
Kitabın ana karakteri Korkut Lâçin. İki yaşındayken yetimhaneye düşen, ortaokulu yatılı kazanana kadar yetimhanede kalan, çevresindeki insanları sürekli korumaya çalışan, esrarengiz bir karakter. Gri gözleri, kambur gibi duran sırtı, yetimhanede kuyuya korkmadan atlaması, acıyı hissetmediğinin düşünülmesi çevresindekilerini etkisi altına alıyor. Olaylardaki kişilerin ifadelerinden oluşuyor. Sonuna kadar merak uyandıran bir eser. Korkut laçine üzüleceksiniz, yaşadıklarının yaşayacaklarına etkisine hak vereceksiniz. Kitap; insanın yalnızlığını, kendi ile hesaplaşma yaşamasını yansıtıyor. Kitapta kendinize rastlayabilirsiniz. Mehmet Eroğlu ile tanışmadıysanız henüz 9.75 santimetre kare ile başlamanızı tavsiye ederim. Başka bir şey yapamam :)