İnsan büyüdükçe kendi tabularını dizer etrafına ve bunlara sıkı sıkıya bağlı olarak yaşar. Benim de tabularımdan birinin adı "mantık'dı. Her işe mantık kılıfına sokar sonra hareket ederdim, buna da sıkı sıkıya bağlıydım. Hayatta mantığın öncelikli olması gerekirdi insana akıl boşa mı verilmiştir ki kalbine sorar her şeyi derdim ta ki bu kitabı okuyana kadar. İlk başlarda Hasan Tahsin efendi olarak başladığım bu hikayede yavaş yavaş İsmail Tayfur oldum. Bu kitapta en çok da Hacer'e kızamadım, bu hikayede her zaman aldığım dış düşünce rolünü alamadım ve kimseye düşman olamadım.
