Okuduğum kitaplarla ilgili genellikle nasıl bir inceleme oluşturacağımı bilirim. Fakat Selim İleri'nin kitabı bende oldukça büyük bir etki bırakarak nereden nasıl başlayacağımı bilemeyecek bir hale getirdi. Çok merak ederek başladığım bir kitap oldu ve gerçekten merakımın çok daha üstünde bir okuma keyfi aldım. Ana karakterimiz Sayru Usman, oldukça enteresan bir karakter. Yaşadığı hayatı, okuduğu kitapları, tarihe olan düşkünlüğü, edebi kişiliği, tiyatro ve sinemaya olan ilgisi ile Tek Kişilik Dev Kadro diyebileceğimiz bir karakter. Fakat bu karakterimiz neredeyse bütün hayatı boyunca yalnızlıkla boğuşuyor. İlerleyen yaşlarında ise tuttuğu günlüklerle hem yalnızlığını bir nebze olsun gidermeye çalışıyor hem de kendisinin aslında boş bir insan olmadığını, o öldükten sonra yazdığı günlükleri okuyan okuyucuların onu fark edip takdir etmesini istiyor. Çocukluğu boyunca ailesi ve arkadaşları tarafından dışlanışını, gençliğinde yaşayamamış aşklarını ve platonik aşkı olan Cahide'ye duyduğu derin özlemi, net tarihler belirtmeden okuyucuya bilinç akışını birebir iletip, bunları yaparken de her türlü bilgi birikimini hiç çekinmeden bizimle paylaşıyor. Yalnızlığını balkonuna konan bir karga ile bile paylaşmaya çalışan okudukça hem takdir ettiğim hem de üzüldüğüm bir karakter oldu kendisi. Kitap hep duygu hem de bilgi birikimi açısından oldukça tatmin ediciydi benim için. Elimden bırakamadığım nadir kitaplardan oldu.

Mel'unSelim İleri · Everest Yayınları · 2019152 okunma

··

322 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.