Yenilgi:
Yenilgi, yenilgim, yalnızlığım ve mesafelerim;
Sensin, benim için bin zaferden daha değerli olan.
Ve kalbime dünyanın tüm şan ve şöhretinden daha tatlı gelen.
Yenilgi, yenilgim, isyanım, içinde bulduğum benliğim;
Sayendedir, solmuş defne yapraklarını çiğnememem,
Çünkü bilirim hâlâ genç ve çeviğim.
Ve ben, sende buldum yalnızlığımı,
Dışlanmanın, hor görülmenin hazzını.
Yenilgi, yenilgim, parlak kılıcım ve kalkanım
Gözlerinde gördüm,
Taç giymenin kölelik olduğunu,
Ve anlaşılmak için aşağı inmek,
Ve özü bulmak için olgunlaşmak gerektiğini,
Tıpkı dalından koparılıp yenen bir meyve gibi.
Yenilgi, yenilgim, cesur yoldaşım;
Duyman için dilimdeki şarkılar, sessizliğim ve haykırışlarım,
Bir tek sen, sadece sen, anlat bana çırpan kanatları,
Kabarık denizleri,
Geceleri alev alev yanan dağları.
Ve bir tek sen, sadece sen, tırman sarp ve kayalık ruhuma.
Yenilgi, yenilgim, ebedi cesaretim,
Sen ve Ben, birlikte güleceğiz fırtınalara,
Beraber kazacağız mezarlarını tüm ölenlerin içimizde,
Bir niyetle duracağız güneşin alnında birlikte,
Her yere korku salacağız..
Sayfa 42Kitabı okudu
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.