Ben küçükken malesef o zamanlar alacak durumumuz olmazdı. Neyse ki kitap okumaya başladığımdan beri okumaya aşık bir çocuktum annemin aldığı çocuk hikayesini defalarca okuduğumu hatırlıyorum. Şimdi ise büyük bir kitaplığım var fakat evde benden başka kitap okumayı seven yok 🤷 bence önemli olan çok kitap olması değil kitap okuma aşkını kazandırmak. Çocuğun okuma yazma bilmiyor mu? Zor ama sen okuyup dinlemesini sağlayacaksın. Okumayı öğrendiğinde şevkle okumaya çalışacak. Ben hikaye dinlemeyi ana sınıfında öğrenmiştim. Sadece aile değil okul ve çevre de etkiliyor.
Bu bir kısır döngü. O çocuklar da çocuk sahibi olduklarında evlerinde kitap olmayacak. Döngüden çıkmak mümkün olmadığı için döngüyü doğrudan kırmak lazım.
Bencede bunun önüne geçip hastaneler kadar kütüphanelerde olmalı. 4-6 yaştan tut genç, ebeveyin demeden gerekli bir konu söz konusu kitaplarsa devlet önüne geçmesi lazım.
Komunizmin iyi ve kötü yönleri vardı muhakkak, ama bunu tartışmiyyorum bile, fakat bir şey var ki güzel olan, maaşların biraz kısmını kütüphaneye bağlanmıştı, yani isteyen geride kalan maaşın yerine yaşadığı yere bağlı kütüphaneye gidip istediği kitaplari alabiliyordu, evet benim de kitaplara olduğu sevgim - o kütüphanedeki kokulardan başlamıştır. Biliyorsunuz di mi, kütüphanelerde kitap kokusu vardır seniseni o büyücü dünyasına davet eder.
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.