"Ben, istediğim an batıramayacağım gemiyi karasularıma sokmam.."
.
.
.
"Yapıya arkasını dönüp eviçine yerleşmek, bir oluşumun, sürecin bitimini kabullenmek, durmak, durup yaşamak, durarak yaşamak istemiyor."
.
.
.
Sevgi Soysal'ın kalemi ile ilk kez tanıştım..içerisinde 14 öykü bulunan bu kitap ayrıca kendisinin ölmeden önce yayınlanan son eseriymiş..Anladığım kadarıyla öykülerin birçoğu aslında yaşanmış..Daha çok karamsarlık var satırlarda, acımasız gerçeklerle örülü ve daha az merhametin hissedildiği.. En çok "Cellat Fuchs Kent Halkına Nasıl Karıştı?" "Deli Tank ve Çocuk" "Ay'ı Boyamak" öykülerini sevdim..
