"...hastaneye geldiğimde, kan rengi güllerin, beyaz karanfillerin, yoğun kokulu lilyumların, adaşı nergislerin içinde yatıyordu en sevdiğim müşterim. Odasını görünce, insanların beden hastane odalarına çiçek götürdüklerini hemen anlıyordu insan. Teknolojik, şehirli yaşamlarımıza rağmen doğamızda, iyileşme sürecinin bir parçası olarak doğal güzelliğe ihtiyaç duyuyorduk. Bizler birer robot, düzeltilecek 'birimler', yağ ve filtre değişimi için gelen araçlar değil, organik bir iyileşme süreci arayan canlılardık. Çiçekler, ruhu gücendirmeden onu uyandırmayı, yükseltmeyi başarırlardı."
Sayfa 19 - Cem YayıneviKitabı okudu
··
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.