Yine de yürüyen bir çınar gibi Tiber kapısına doğru uzaklaşan adamın arkasından baktı başrahip. Ölümlü olmanın en basit belirtisiydi uyumak ihtiyacı. Sadece tanrılar uyumazdı. Kendi türüne aşina tanrıların deliksiz uykular çektikleri vaki olsa da sadece o hazzı tatmak içindi bu. Hep uyanık bir kahraman Gılgamış'tı,o da destanlardaydı. Bir de aşıklar vardı gözüne uyku girmeyen ama onlarınki geçici. Hangi aşık yıllarca uykusuz kalmış ki? Buysa , '' Beş yıldır uyumuyorum, '' diyordu ve Sağlık Tapınağı da onu uyutamamıştı.
Sayfa 119 - TimaşKitabı okudu
·
144 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.