Mara'nın düşsel gücü ve iç sesini okumak eğlenceliydi. Konu da güzel. Keşke bu kadar kısa olmasaydı. Günümüz kısmına ulaştığında tam bir boşluk var. Hangi ara o aşamaya geldiler diye ön sayfaya dönüş yaptım. Liam hayalet karakter gibiydi. Sanki hem var hem yok gibi. Mara'nın arkadaşlarını da bundan sonra ki kitaplarda okuyacağım.
Biraz ağır olacak ama zamanında duyguları bundan daha iyi hissettiren beyaz diziler okudum. Aslında işlenebilse konu ve karakter yapıları iyi iş yapar. Verdiğim puan da Helena'ya yazdığı mektup için.
